Japke-d. Bouma maakt gebruik van crowdsourcing: vrijwel alle onderwerpen en meningen komen van haar grote schare volgers op X/Twitter. Dat maakt de columns niet alleen superleuk om te lezen, maar ook herkenbaar. Behalve misschien voor ‘die l*l van Sales’, die in menig stukje figureert.
Nachtkastje
#LoveMyJob is best een dikke pil (560 pagina’s) en dat kan ook niet anders met 200 hoofdstukjes. En je blijft lezen, want na elk vileine column kun je haast niet anders dan aan de volgende beginnen, en de volgende. Maar je kunt het boek ook op je nachtkastje leggen en elke avond één hoofdstukje lezen, want ze zijn uiteraard zelfstandig leesbaar. Nog beter: vlak voor je naar kantoor gaat, dat zet het werk weer in perspectief. Voor wie het toch wel erg omvangrijk vindt, heeft Japke-d een samenvatting geschreven. Als je haar 11 tips opvolgt heb je opeens weer veel tijd over, en kun je alsnog het boek helemaal lezen, zo stelt ze. Wat zijn die tips?
11 tips voor op kantoor
1. Iedereen doet maar wat, en de mooiste dingen komen bij toeval tot stand. Maak je dus niet druk.
2. Maak het gezellig, doe wat je leuk vindt, er zijn belangrijker dingen dan targets.
3. Neem een huisdier, voor thuis, als je het op kantoor ondanks alle pogingen tóch niet leuk hebt. Met een dikke vacht om in uit te huilen.
4. Succes is geen keuze, vaak mazzel en een kwestie van timing. Werk jezelf niet een burn-out in.
5. Verlaag je verwachtingen en geniet van het leven.
6. Werken doe je maar thuis, in de kantoortuin krijg je toch niks af.
7. Dood aan de flexplek, flikker op zeg, die is de hel. Wegwezen met die onzin.
8. Win de loterij, dan kun je wég uit de kantoortuin.
9. Managers: laat je mensen eens met rust, dwing ze niet van 9 tot 5 op kantoor te zitten.
10. Houd op met vergaderen, zelfs uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het nutteloos is.
11. Zelfhulpboeken werken niet, dit boek dus ook niet. We zijn allemaal anders. Wat wel geldt: humor helpt, en dáár is dit boek dus voor.
Tijdloze en rake columns
Ik kende Bouma’s columns niet, dus voor mij was alles nieuw. En de columns lezen ook zo, nergens gedateerd, niet verwijzend naar corona of andere gebeurtenissen uit het verleden. En ze zijn allemaal nog steeds raak. Kantoorellende is van alle tijden, zo blijkt. En het kantoorwoordgebruik wordt steeds erger.
Erg leuk is bijvoorbeeld ‘Deep dive in je broekje’. Grondig onderzoek betekent hetzelfde en is harstikke duidelijk. Deep diven is trouwens best gevaarlijk, als je diep duikt krijg je stikstofnarcose en ga je wartaal uitslaan. En ja, dat zie je ook bij een kantoor deep dive. Noted! O nee, al die Engelse woorden, daar moeten we ook van af. De call! De face to face! Call to action, mindset, social skills, meeting!! Kom op zeg! En … ‘in je broekje’? Een tip van een lezer: plak dat achter een jeukwoord en het is elke dag feest. Niet in de categorie jeukwoorden maar ook door Japke-d. afgekeurd zijn chief, tribes, kampvuurgesprekken. Jammer, Danielle en Jitske! Maar ik ben het wel met haar eens, wat gebruiken we véél jeukwoorden!
Feest der herkenning, nou ja, feest ....
Ook het hoofdstukje ‘Wanneer ben je een oude zak, doe de test’ was een feest der herkenning. Ik scoor op bijna alles Ja. Ik begin mails best vaak met L.S. en soms sluit ik ook af met Hoogachtend. Vriendelijke groeten soms, maar dat mag óók niet. Groet. Dat mag wel. Ik zeg ‘op het werk’ in plaats van ‘op werk’. Ik verbeter mensen qua spelling en grammatica. Ik zeg ‘goed voor de plantjes’ als het regent. Maar de killervraag, met 20x zoveel punten als de rest, daar scoor ik ‘nee’ op. Nee, ik print mijn emails niet uit. Ik deed zelfs mijn printer mijn thuiskantoor uit.
Wegenwacht
Er zijn ook columns met ‘wél doen’. Zo is daar werken als de Wegenwacht. Met altijd een goed humeur, pas in actie komen als dat gevraagd wordt, prioriteren en je klanten laten weten wanneer je er bent, je komt met een gereedschapskist (geen toelboks), je geeft mensen nooit het gevoel dat het hun eigen domme schuld is, je komt met creatieve, goedkope oplossingen, je lost het probleem op!!!! En zo nog wat zaken, die allemaal zeer veel hout snijden.
Persoonlijk, fris en grappig
Bijzonder van de columns vond ik dat Japke-d. de lezer persoonlijk aanspreekt: ‘Beste mensen’, ‘kom op zeg!’, ‘Graag gedaan’. Alsof je BFF je appt! Daar helpen ook de terugkerende (al dan niet leuke) zaken bij: katten en kattenfilmpjes, kroketten en rijstwafels, vouwfietsen, Mart Smeets en die l*l van Sales. Door alle herkenbare situaties voelt ze als een collega, met wie je fijn samen kan mopperen. Veel situaties (waaronder thuiswerken) komen regelmatig terug, maar toch is elke column nieuw en fris en grappig, worden er nét weer even andere accenten gelegd.
Niet alle columns zijn louter gebaseerd op input van de ‘crowd’ (dit zal Japke-d ongetwijfeld een jeukwoord vinden), er zijn er ook een aantal die starten met een wetenschappelijk onderzoek over gedrag, productiviteit of de economie in het algemeen, want ze is wel econome. Natuurlijk gaan de columns niet erg diep, maar zorgen ze wel voor awareness (krab, krab).
De kroketten
Ten slotte steekt ze de ‘kantoorslaven’ een hart onder de riem. Als zzp-er ben je blij dat je niet ‘in de hel’ van de kantoortuin zit, maar ja, … ook weer niet, want je mist de gezelligheid van de collega’s, de praatjes bij de koffieautomaat, de kroketten, en niet te vergeten, het vaste salaris! Oók herkenbaar.
Salaris heet voor CEO’s trouwens ‘beloning’, en soms ‘compensation’, alsof hun werk wel héééél erg is, schadelijk zelfs. Voor henzelf …
Over Elly Stroo Cloeck
Elly Stroo Cloeck is project- en interim-manager op het gebied van Finance, Internal Audit en Risk Management. Daarnaast schrijft ze recensies en samenvattingen van managementboeken.
