Meer Moois - Kleedje voor Hitler, Het hele dorp wist het en Tuin aan de Elbe

Het kleedje voor Hitler

Een familiegeschiedenis, zegt de ondertitel van Het kleedje voor Hitler, maar boeken over Duitse families zijn ook altijd boeken over de Duitse geschiedenis. En dus zijn het geschiedenissen over morele verwarring. Neem nu de oudtante van de schrijver, Luise. Ze raakt, als secretaresse van de man, verzeild in een driehoeksverhouding met een van Hitlers hoogste generaals, Alfred Jodl. Net voor de val van het Derde Rijk trouwt ze met hem, ze staat hem bij in Neurenberg en als weduwe doet ze alles om zijn naam in ere te herstellen. Kan zo iemand een lieve tante zijn? Wat voel je als je ontdekt dat de stiefouders van je vader fanatiek partijlid waren? Hoe schrijf je de geschiedenis van een bijzondere familie zonder er een hagiografie van te maken? Nou, zo dus.

Het hele dorp wist het

Het hele dorp wist dat er iets was met Lenneke. Ze viel er net buiten, vroeg iets te veel persoonlijke aandacht, werd voor een aanstelster gehouden. En die opa van haar, daar was ook iets niet helemaal mee in de haak. Er gingen verhalen in het dorp over zijn meerjarige afwezigheid. Over zijn dochters. Over zijn nichtje. Maar ja, het was een aardige kerel en hij wist zo veel van de bijbel en vroeger waren ze toch goed met elkaar omgegaan en kwam hij niet gewoon weer op verjaardagen? Dat hij niet meer mocht deelnemen aan het Avondmaal, tja, dat was wel een dingetje, maar geen lelie zo blank of er zit wel een vlekje aan. Toch? En zo kijkt het hele dorp weg en krijgt Leen Veenstra – de naam is, net als die van Lenneke, gefingeerd – de kans om jarenlang bij jonge vrouwen uit zijn omgeving op te eisen wat hij in de echtelijke sponde zegt te missen. Rinke Verkerk is zijdelings getuige geweest van deze geschiedenis en jaren later, als ze na de geboorte van haar tweede kind zelf behoorlijk in de war raakt, stelt ze ineens de juiste vragen. Wat was er met Lenneke? Waarom lieten we haar alleen? Wat nou als we niet hadden weggekeken? En hoe doe je dat, toekijken? Via de mail legt ze contact, er komt een ontmoeting en drie jaar lang gaan Lenneke en Rinke op zoek naar antwoorden. Het hele dorp wist het is een beklemmend boek, goed geschreven en met altijd een respectvolle afstand tot de intiemste details.

Een tuin aan de Elbe

Soms is het zo lekker om gewoon een mooi verhaal te lezen… Zoals bijvoorbeeld de historische roman Een tuin aan de Elbe. De jonge, eigenzinnige Hedda wordt in 1913 hoofdtuinierster op het landgoed van een rijke bankier, in een dorpje vlakbij Hamburg. In die tijd best ongebruikelijk: een vrouwelijke leidinggevende in een door mannen beheerst vak. Maar ze staat haar mannetje, sterker, ze maakt in de jaren die volgen een heus kunstwerk van het landgoed, met onder meer een rozentuin, een kruidentuin, een kunstig gesnoeide guirlandehaag en zelfs een natuurlijk amfitheater. Auteur Marion Lagoda, die in het hele boek kwistig strooit met haar kennis over tuinen en planten, lardeert het meeslepende verhaal met vele historische feiten uit de periode 1913-1938. Een kwart eeuw die in Duitsland niet goed afloopt voor mensen met een joodse achtergrond, onder wie Hedda. Een zo levendig geschreven boek, dat de bloemengeuren soms uit de pagina’s lijken op te stijgen.

Lees!! Boeken bieden rust, verdieping en kennis. Bij Managementboek en Jongbloed vind je naast management-, juridische en computerboeken gewoon alle boeken. Bekijk ons totale aanbod.