The Dance Tree
Straatsburg, 1518. De stad is in rep en roer. Vrouwen dansen op straat. Wat eerst onschuldig lijkt, groeit al snel groter en groter. De hele stad wordt overgenomen door een dansende menigte. Bezweet, met bloedende voeten… ze kunnen niet meer stoppen. Er worden muzikanten aangesteld om de hele dag door muziek te spelen, zodat de vrouwen uitgeput raken en stoppen. We volgen het verhaal van Lisbet die met angst en verwondering het tafereel aanziet. De hectische energie van de dansers sijpelt door de straten van Straatsburg, en zo ook in het leven van Lisbet.
The Dance Tree heeft van alles wat. De gebeurtenissen rondom de dansers zijn erg aangrijpend beschreven. Heel interessant hoe dit fenomeen de stad in zijn greep hield. Daarnaast lezen we over Lisbet. Ze heeft een vrij eenvoudig bestaan samen met haar man en zijn familie. Veel vrienden heeft ze niet, behalve haar beste vriendin Ida. Op een dag komt het nieuws dat de zus van haar man terug zal keren na tien jaar ballingschap. Lisbet kent haar niet, en niemand vertelt haar waarom zij destijds is weggestuurd. Bij haar terugkeer wordt meteen duidelijk dat er meer speelt tussen alle gezinsleden. Zelfs Ida lijkt er iets mee te maken te hebben…
Zo voelt dat
Doodgewone dingen, veertig stuks… Bette Westera beschrijft in Zo voelt dat de emoties van veertig alledaagse dingen in evenzovele gedichten. Van een ballon tot een lantaarnpaal en van een vliegenmepper tot een hondendrol. Gevoelig, humorvol en in de prachtigste muzikale ritmes die de onverwoestbare gedichten van Annie M.G. Schmidt in herinnering roepen. En dit alles schitterend geïllustreerd door Sylvia Weve. Zeg nou zelf: of je nou 8 of 80 bent, met zo’n kookwekker heb je toch te doen?!
Kookwekker
Ik doe wel alsof ik mijn draai heb gevonden, / maar kookwekker zijn is een straf. / Ik sta hier te staan tot ik op word gewonden / en ga dan zacht rinkelend af. / Ik klink als een rare, wat roestige deurbel / en lijk op een hardgekookt ei. / Je hoort in de kamer de bel van de deur wel / maar niet dat gerinkel van mij. / Ze zijn soms een halfuur te laat bij de oven / met alle gevolgen van dien. / En ík krijg de schuld. Het is niet te geloven. / Je had dat gebak moeten zien. / Ze waren er pas toen het rookalarm afging. / Toen waren die taarten al zwart. / Ik gíng, want wist dat die taart van mij afhing. / Ik rinkel alleen niet zo hard. / Zíj kwamen te laat en het lag weer aan mij, / een veel te zacht rinkelend hardgekookt ei.
Hemel op aarde
Er gaat een bijzondere aantrekkingskracht uit van kerkhoven – als je niet tot de genodigden behoort. Het verleden van het dorp dat zich laat lezen rond de dorpskerk, de dichter die rust onder zijn eigen dichtregel, dat je betovergrootvader geboren werd op jouw verjaardag maar dan zoveel eerder... Grote steden hebben grootse begraafplaatsen en Parijs spant wel de kroon met zijn Père-Lachaise. Rob Kemps, we kennen hem nog van de series Chansons met Matthijs van Nieuwkerk, is kenner en liefhebber van deze plek. Van hem verscheen Hemel op aarde, een reisgids en een bladerboek en een naslagwerk waarin alle bekenden voorbijkomen (Marcel Proust, Edith Piaf of Laurent Fignon), maar waarin ook ruim aandacht is voor de man die zijn kreeft uitliet in Parijs, voor het grafmonument dat uitgroeide tot vruchtbaarheidssymbool en voor dat van de uitvinder van het dranghek. Een kostelijk boek, dat je met een glimlach achterlaat.
Lees!! Boeken bieden rust, verdieping en kennis. Bij Managementboek en Jongbloed vind je naast management-, juridische en computerboeken gewoon alle boeken. Bekijk ons totale aanbod.
Over Marjan Maandag
Marjan Maandag is redacteur bij Managementboek.
