Abhijit Banerjee en Esther Duflo, de auteurs van ‘Hoe economie de wereld kan redden’ wonnen in 2019 de Nobelprijs voor Economie. Drie dagen erna publiceerden ze dit boek, over de meest urgente problemen, waaronder migratie en ongelijkheid. Het boek komt niet met een ‘silver bullet’, wel met heel veel informatie over onderzoeken die aantonen wat niet werkt, en met suggesties voor beleid dat wél zou kunnen werken.

Hoe ik op het boek stuitte? Ik weet ik niet meer, maar de titel sprak me direct aan: ‘Een simpel leven’. Na de schijnbaar onvermijdelijke eind-van-het-jaar-drukte leek me dit een mooi boek voor het nieuwe jaar, als gids voor mijn steeds terugkerende voornemen om simpeler te gaan leven. Dit blijkt toch minder eenvoudig dan het lijkt.  

Als je onderneming niet zo succesvol is als je had gehoopt, ga je op zoek naar het probleem. Al gauw kom je op ‘klanten kunnen je niet vinden, want je bent niet zichtbaar’. Maar is dat wel zo? In ‘Je hebt geen zichtbaarheidsprobleem’ van Anneloes Zuiderveen lees je over 20 valkuilen, die ondernemers vaak maken. Met een bak ondernemerservaring deelt ze haar kennis en inzichten.

De wereld van een postgroei-economie is een gedachtewereld, die door steeds meer denkers en strategen wordt uitgewerkt. Tim Jackson heeft meer dan een decennium geleden beschreven hoe welvaart zonder groei eruit ziet. In ‘Voorbij de groei’ onderzoekt hij wat het betekent om binnen de grenzen van de planeet te leven en hoe we het goede leven kunnen leven. 

Voor me ligt ‘Wat zou Simone de Beauvoir doen? Gids voor een authentiek leven’ van de aan de Columbia University verbonden filosofe Skye Cleary. Dit was mijn eerste introductie in het werk van Simone de Beauvoir en maakt dat ik zeker verder zal duiken in het werk van deze Franse feministische filosofe. 

Crisismanagement en crisiscommunicatie gaan hand in hand. Sterker: de manier waarop je tijdens een crisis communiceert, is bepalend voor het verloop ervan. Tot die conclusie komt Eveline De Ridder op basis van haar ervaring als adviseur in ‘moeilijke’ situaties. Als er sprake is van uitslaande brand. Toch ligt daar niet de focus van haar boek, maar juist bij de ‘smeulende vuurtjes’. Die kunnen uitgroeien tot een reputatieramp en daarop kun je maar beter voorbereid zijn.

Om als individu, bedrijf én samenleving te kunnen functioneren zijn frames nodig: manieren om naar de wereld te kijken. Maar, zo betogen Kenneth Cukier e.a in ‘Framers’, steeds hetzelfde frame gebruiken beperkt je. Dit interessante boek gaat daarom in op allerlei manieren om je frame aan te passen en zelfs een heel nieuw frame te gebruiken. En als je denkt dat dat niet kan …. Dan zit je vast in een frame.

Een Crucial Conversation is een discussie tussen twee of meer mensen (1) waarbij de meningen over een kwestie zo uiteenlopen dat ze botsen (2) waarbij er veel op het spel staat en (3) waarbij de emoties hoog oplopen. In ‘Crucial Conversations’ staat het stappenplan voor het voeren van een moeilijk gesprek centraal. Ik las de derde editie.

Wil je in 2023 je wat meer bezinnen over wat waardevol voor jou in het leven is en meer geluksmomentjes pakken? Dan geeft de scheurkalender ‘Een jaar vol geluk – een tip voor elke dag’ van Leo Bormans veel leuke dagelijkse nadenkertjes en opdrachtjes. 

Sommige boeken wil ik liefst direct toepassen. Dat is voor mij het bewijs dat ik een goed boek in handen heb. Dit geldt zeker voor ‘Verhalen veranderen’ van Saskia Tjepkema, Joeri Kabalt, Martijn van Ooijen, Luc Verheijen, Koen Weber en Lieve Scheepers.

Welk interview is je altijd bijgebleven en heeft misschien wel je leven gemarkeerd? Deze vraag stelde interviewer Frénk van der Linden aan 79 collega-journalisten ter gelegenheid van zijn 65e verjaardag. En wat zijn de vragen die zij zichzelf stellen naar aanleiding van hun interviews? Hun antwoorden staan in de bundel In de spiegel.

Een zeer knappe reconstructie van De Toeslagenaffaire. Jesse Frederik is onderzoeksjournalist en maakt meer dan duidelijk dat het niet alleen De Belastingdienst is die hier faalde. Vele andere partijen, zoals de Tweede Kamer, de Raad van State, de media waren ook partner in crime. Het boek illustreert op pijnlijke wijze hoe de patronen in de politiek dingen vaak alleen maar erger maken in plaats van ze op te lossen.